فانتزیه تاسف وار

امروز به طرز احمقانه ای غرق توهماتم ... 

 فکرهایی که وهم انگیز و سرد اند...

 دلشوره هایی که خودم بجان خودم میندازم... 

 انگار از پریشانی لذت میبرم...

 روحم با جسمم در نبردی است نابرابر و من گوشه ای ایستاده و میخندم به این فانتزیه تاسف وار...

 اینروزها تلخ و سیاه ام ، مثل تابلویی خوفناک،گوشه انباری، که نقاشش هم نمیداند با کدام جنون چنین نابهنجاری را کشیده است.... 

 خودم از افکارم میترسم بوی زندگی نمیدهند...    

آدنا